Από τότε που έχω έρθει στα Γιάννενα,
με έχουν πιάσει τα υπαρξιακά μου...
Σκέφτομαι "δε μπορεί, εγώ, Γιαννιώτισσα βέρα και να μην κάνω πίτες!!
Να μην ανοίγω φύλο!!"
Το δούλευα λοιπόν, το δούλευα στο μυαλό μου
και τώρα ήρθε η ώρα και το αποφάσισα!!
Θα μάθω να κάνω πίτες αμάν και ντέ!!
Και φυσικά θα σας τις παρουσιάζω
(για να ζηλεύετε και να έχετε αυξημένη σιελόρροια)!!
Η πρώτη ήταν σκέτη τυρόπιτα (και σκέτη αποτυχία)!!
Παρότι το φύλο ήταν μπερεκέτι, η πίτα βγήκε πολύ λεπτή, πολύ αλμυρή,
πολύ βλακεία με λίγα λόγια, οπότε δε σας τη δείχνω!!
Αυτή εδώ η μακαρονοτυρόπιτα
(ναι μακαρονοτυρόπιτα!!!
-έτσι την κάνει η μαμά μου και δε θέλω αντιρήσεις -
ότι κάνει η μανούλα του καθενός μας, είναι καλώς καμωμένο!!),
είναι η δεύτερη προσπάθειά μου...
Το φύλο βγήκε μια χαρά...
Το πενάκι, αφού ανακατεύτηκε ωραία - ωραία με τα υπόλοιπα υλικά
(τυρί, αυγά -χωριάτικα φυσικά- και γάλα - πιπεράκι ξέχασα αλλά μικρό το κακό)
στρώθηκε τακτικά και όμορφα στο ταψάκι!!
Τα φύλα γύρισαν και σκέπασαν τακτικά την πιτούλα
και το λαδάκι (τσιγκουνευτό - πρέπει να το βελτιώσω αυτό)
γυάλισε το σύμπαν!!!
Γρήγορα στο φούρνο καιιιιιιι
Έτοιμηηη!!!
(σ.σ. Το σπίτι μύριζε πιτούλα μέχρι και την ώρα που πήγαμε για ύπνο!!
Μαντέψτε τί όνειρα είδαμε!!!)
Καλό απόγευμα!! χχχ
