Καπνοθήκες ζωγραφιστές

Η μαμά-χειροτέχνις άνοιξε τη ραπτομηχανή της...

Πήρε υφάσματα και κλωστές...

Κορδέλες και χάντρες.... 

Μέτρησε, έκοψε, έραψε, ξήλωσε, ξανάραψε... 

Κι έφτιαξε μερικές καπνοθήκες... 

Πήρε κι ανεξίτηλα χρώματα να τις ζωγραφίσει

αλλά το μόνο που κατάφερε

ήταν δυό παιδικές καρβουνίλες... 

Μουρμούρισε παραιτημένη,

"καθείς εφ' ω ετάχθη"

κακιώνοντας με τα χέρια της

κι έσυρε τις παντόφλες της να βρει την Κατερίνα.... 

Της έκλεισε το μάτι χαζοχαρούμενα.... 

Η κόρη-ζωγράφος χαμογέλασε και είπε

"έλα, πές το, τί θές πάλι?"

Δε χρειάστηκε να πει πολλά... 

Άφησε μπροστά της τις εκρού καπνοθήκες και τα χρώματα,

κι όλο νάζι της είπε: "Ε?? Τί λές???"

Η κόρη-ζωγράφος στριφογύρισε τα πινέλα της στα χέρια... 

Κοίταξε ονειροπόλα στο κενό ...

Χαμογέλασε σαν να είδε κάτι...

Κι αυτά που είδε, τα ζωγράφισε... 

(εσωτερικό)