Come Back

Τί έγινε? 

Είδαμε εκεί πέρα το blog ανενεργό για πέντ', έξι, εφτά ψωρομήνες

και πιστέψαμε ότι η Ζοε τα παράτησε???

Είναι δυνατόν???

Μπορεί κανείς να πίστεψε ότι θα παρατήσω ποτέ τη χειροτεχνία??? 

Τί σας έλεγα εδώ???

Ότι από μικρό παιδί όλο και κάτι φτιάχνω...

Στο χωριό μου λένε "πρώτα βγαίνει η ψυχή και μετά το χούι"

κι εγώ την ψυχή μου την έχω ακόμη ατόφια!!! ;)

Βέβαια, θα σκεφτεί κανείς, άλλο η χειροτεχνία, άλλο οι αναρτήσεις...

Σωστό... Χειροτεχνία δεν σταμάτησα ποτέ....

Αναρτήσεις όμως?

Εδώ έρχεται ο παράγοντας διάθεση και χαλάει το φαγητό!!! 

Ναι... δεν είχα διάθεση... Οι αιτίες? Πολλές...

Η κυριότερη είναι αυτό το "πρέπει" που υπάρχει στην κουζίνα των blogs...

"Πρέπει" να κάνεις ανάρτηση κάθε μέρα...

"Πρέπει" να την κάνεις μάλιστα συγκεκριμένη ώρα

(ναι, ξέρω, υπάρχει κι ο προγραμματισμός, ΟΚ)....

"Πρέπει" να είναι και νόστιμη...

Αλλά... Πού πήγε ο αυθορμητισμός???

Κάπου εκεί, ανάμεσα στα πρέπει,

βούτηξε απ' το χέρι τη διάθεσή μου, με παράτησαν κι έφυγαν...

Και χωρίς διάθεση κι αυθορμητισμό, φαγητό δεν κάνουμε.... 

Κι έτσι, ξεκίνησα ένα μακρινό ταξίδι για να τους βρω...

Άργησα βέβαια λίγο, αλλά "το καλό το πράμα αργεί να γίνει"... :Ρ

Συμφώνησαν να έρθουν πίσω μαζί μου, αν ξεχάσω (λένε) αυτά τα "πρέπει"....

Το υποσχέθηκα και τώρα... no more prepies... :)

Οπότε...

Ρίχνω στην blog-o-κατσαρόλα μπόλικη χειροτεχνία,

άλλο τόσο χρόνο,

δύο χούφτες αναρτήσεις,

δύο χούφτες διάθεση,

μερικά φιλιά (ένα τη φορά, γιατί θα κολλήσουν)

και μια πρέζα χρώμα

και θα μας μαγειρέψω έναν νόστιμο χειμώνα...

Καλή μας όρεξη!!! :)

Φιλί :*

ΥΓ: Οι φωτογραφίες είναι από τη σημερινή εργασία, την τελευταία μου αγάπη, τα ζωγραφιστά μέταλλα ;)... Τελειωμένα θα τα δείτε ένα - ένα.... :)

(άλλο ένα) Φιλί :*

(έτσι, για να γλυκάνω το come back)