Η Tilda και το Ξωτικό

Η Tilda περπατούσε δίπλα στο Κάστρο... 

Μόλις είχε τελειώσει και έκανε μια βόλτα πριν πάει στο σπίτι,

για να ηρεμήσει και να βάλει σε τάξη τις σκέψεις της.... 

Μπαλέτο... Από μικρό κοριτσάκι, έχει δώσει την ψυχή της...

Κι αυτή η παράσταση ήταν πολύ σημαντική

γιατί ήταν η πρώτη της φορά σαν πρίμα μπαλαρίνα και... 

Ωπ!?!? Τι...? Τί στο καλό..?

Μια σταγόνα ήρθε και προσγειώθηκε στο κεφάλι της!!!

Βροχή.... ΒΡΟΧΗ??????? Όχι!!! Όχι και πάλι όχι!!!

Η στολή της!!!! Τα μαλλιά της!!!! Καταστροφή!!!!!

Δεν είναι δυνατόν!!! Που να πάει για να προφυλαχθεί???

Έτρεξε γρήγορα... Χώθηκε στην πρώτη πόρτα που βρέθηκε μπροστά της...

Τα φώτα ήταν όλα αναμμένα, αλλά δεν φαινόταν ψυχή... 

Εστιατόριο!!

Ήθελε να καθίσει κάπου γιατί της κόπηκε η ανάσα,

αλλά ήταν γεμάτη νερά...

Σιγά το πράγμα... 

Έκατσε στο πάτωμα!!

Τις τελευταίες μέρες όλο στο πάτωμα βρισκόταν με τις πρόβες!!

Χα! Δεν περίμενε ποτέ, ότι το μπαλέτο θα της ήταν χρήσιμο ΚΑΙ γι' αυτό!!

Ένιωθε τόσο κουρασμένη... 

Έκλεισε τα μάτια της για μια στιγμούλα... 

Σηκώθηκε και αφουγκράστηκε...

Έβρεχε ακόμη...!!

Περιεργάστηκε το χώρο γύρω της... 

Πολύ τακτοποιημένος!!

Και τα χρώματα!!

Σκέφτηκε ότι η ίδια ταίριαζε αρμονικά εκεί μέσα και χαμογέλασε... 

Τί είναι αυτό?

San Pellegrino? Α!! Νερό!!

Έβαλε ένα ποτήρι κι αμέσως σκέφτηκε ότι δεν έπρεπε...

Δεν είχε καθόλου χρήματα μαζί της! Πώς θα το πλήρωνε??

Όμως διψούσε τόσο πολύ... 

Τί ειρωνεία... Βρεγμένη και να διψάει!!

Χαμογέλασε και πάλι...

Ξαφνικά άκουσε ένα θόρυβο... 

Στράφηκε και είδε έναν... μάγειρα!!???

Μα ναι... Τί κουτή που είναι!! Εστιατόριο... Μάγειρας!!!

Τί περίμενε να δει εκεί? Ταυρομάχο???

Χαμογέλασε πιο πλατιά αυτή τη φορά και πήγε να του μιλήσει... 

Ώσπου να φτάσει όμως, ο μάγειρας... εξαφανίστηκε... Πως γίνεται αυτό?

Την προσοχή της τότε τράβηξε ένα όμορφο  πορτοκαλί φως... 

Τί...? Τί ήταν αυτό...?

Ήταν... Ήταν... 

Ένα ξωτικό!!!!!!

Μα... Δεν υπάρχουν ξωτικά!!!

Πλησίασε... Της μίλησε...  Καμία απάντηση... 

Την ακούμπησε... Ζεστή... 

Κι αυτό το φώς... 

Έπιασε το χέρι της και.... ένιωσε να αιωρείται...

Μα..? Πετάει????

Τί υπέροχη αίσθηση!! Πετάει!!!

Ξαφνικά, ένιωσε μια παρουσία πίσω της!!

Η καρδιά της χτύπησε γρήγορα!!

Στράφηκε να δει ποιός ήταν και... 

Ξύπνησε!!!!!

Ανασηκώθηκε, κοίταξε γύρω της και.... Κατάλαβε...

Την είχε πάρει ο ύπνος στο πάτωμα του εστιατορίου

που μπήκε για να προφυλαχθεί από τη βροχή!!!!

Σηκώθηκε γρήγορα και πήγε προς την έξοδο!!

Ευτυχώς που δεν την είχε δει κανείς!!!

Βγαίνοντας έξω, αναρωτήθηκε,

τί θα θυμόταν περισσότερο από αυτή τη βραδιά... 

Την πρώτη της επιτυχία σαν πρίμα μπαλαρίνα

ή

το ότι πέταξε με ένα ξωτικό?

Photos by Menelaos Sykovelis

Η φωτογράφηση έγινε στο ιταλικό εστιατόριο Spuntino, στα Ιωάννινα